Nie jestem mały. Jestem duży. Trzecie urodziny

Weszliśmy w okres, kiedy Tygrys na każdym kroku przypomina nam, że mały to On już nie jest. Argumenty, że dla mamy zawsze będzie małym Synkiem jakoś do Niego nie trafiają. Wszak mamy w domu trzylatka. Uroczego, rozgadanego i na każdym kroku podkreślającego swoją odrębność i zdanie.

Co prawda świętowaliśmy kilka tygodni temu, ale przez różne zawirowania, dotąd nie udało mi się wstawić choć krótkiej notki. Tak ku pamięci. Chociaż patrząc na nasze domowe otoczenie, klimat urodzinowy się utrzymał. Większość dekoracji jest jeszcze na swoim miejscu. Jak już jutro zrobimy sobie okolicznościową (choć opóźnioną ) sesję rodzinną, zamienimy te urodzinowe na świąteczne.

Naszych gości zaprosiliśmy na imprezę strażacką. Co prawda tuż przed urodzinami Tygrys zmienił swoje upodobania (może w końcu i o tym uda się napisać), ale strażakom był wierny przez ostatni rok, więc w tym kierunku poszły przygotowania.

Zaproszenia z wozem strażackim…

Dekoracje…

Nieskromnie napiszę, że najbardziej podoba mi się ognista girlanda. Nie mogło zabraknąć filcowych opasek na serwetki. I zdjęć Tygrysa  z ostatnich dwunastu miesięcy. To specjalnie dla Niego, bo w zeszłym roku pociąg ze zdjęciami sprawił Mu wielką radość. Tym razem było podobnie, choć miałam problem jak podejść do tematu. Pierwsze skojarzenie - płonący budynek z buźkami w okienkach, ale to chyba byłoby przegięcie. Zdjęcia znalazły się więc na drabinie strażackiej. Synuś był zachwycony. Z dumą tłumaczył dziadkom, że na dole jest na fotografiach młodszy, a na górze starszy.

I oczywiście tort. Babcia się postarała, choć wiem, że sporo nerwów ją to kosztowało. Chcieliśmy zamówić gotowy tort, ale cena nas przerosła. Może ten nie jest idealny, ale robiony prosto z serca i smaczny.

A tu mój wypiek. Przepis oczywiście z KWESTII SMAKU.

Goście, dopisali. I pierwszy raz było tak spokojnie, bez nerwów. Tygrys zachwycony, bo dostał moc prezentów. Zabawek, książek i piękną ilustrację od niezwykle utalentowanej i sympatycznej koniety Agaty Krzyżanowskiej. Taka pamiątka od rodziców.

Czas pomyśleć o Świętach. W naszym otoczeniu, ale przede wszystkim w sercach.

I przypominam o konkursie. Szczegóły na końcu TEGO wpisu.