1988. Rok mojej wielkiej przygody

W życiu każdego z nas są daty, o których pamiętamy, które mniej lub bardziej uroczyście świętujemy. Urodziny, imieniny, rocznica ślubu, narodziny dzieci. Jako chrześcijanie też mamy kilka takich ważnych dat: Chrztu Świętego, Pierwszej Komunii Świętej czy Bierzmowania. Mam wrażenie, że dość często o nich zapominamy, a powinniśmy je celebrować, jak wspomniane uroczystości.

Maj (dla innych czerwiec) jest miesiącem pierwszych komunii świętych w naszych parafiach, rodzinach. Za sprawą czekającej nas za dwa tygodnie uroczystości, uświadomiłam sobie, że za rok, właśnie w maju, minie 30 lat od tego ważnego dla mnie wydarzenia. Do dziś pamiętam czas przygotowań, a szczególnie ten najważniejszy dzień. Dzień przyjęcia Jezusa do serca. Dzień żywy w pamięci do dziś.

Tak, jak wspomniałam za dwa tygodnie będziemy przeżywać Ten dzień z Chrześniaczką Męża. Prezent już czeka, ale zależało nam jeszcze na upominku, który podkreśli religijny charakter uroczystości. Tu z pomocą przyszło Wydawnictwo Promic i książka ks. Olgierda Nassalskiego Rok wielkiej przygody. Książka, która opatrzona osobistą dedykacją będzie świetną pamiątką i nie pozwoli stracić z oczu tego, co najważniejsze.

Rok wielkiej przygody przywołał wspomnienia osobistego doświadczenia Komunii Świętej, ale również spowodował, że wybiegłam myślami w przyszłość, do momentu przyjęcia sakramentu przez naszego Synka. Z każdą kolejną stroną uświadamiałam sobie, że właśnie tak, jak w opowiadaniach, chciałabym przeżywać czas przygotowań mojego Synka do tego ważnego Dnia. Uderzyło mnie zaangażowanie wszystkich, którzy powinni się włączyć: rodziców, dziadków, katechetów i duchownych. To jest to. Współpraca wszystkich tak ważnych w życiu dziecka osób. Osób reprezentujących różne stany, wiek, dających od siebie coś innego, wartościowego. Bez oglądania się na innych i odsuwania od siebie odpowiedzialności. Za to z ogromną delikatnością, zrozumieniem, nie narzucaniem się. Przy takim wsparciu ze strony dorosłych dla każdego dziecka dzień I Komunii Świętej będzie z pewnością dniem niezwykłym i głęboko przeżytym.

Tak przeżył swoją uroczystość bohater książki - Tomek. Chłopiec, jak inni w jego wieku. Sympatyczny, acz czasem brojący. Dokuczający siostrze, rówieśnikom czy zwierzakom, sprawiający przykrość rodzicom, ale jednocześnie dostrzegający popełniane przez siebie błędy. I co najważniejsze, potrafiący się do nich przyznać nie tylko przed sobą, ale również (co jest chyba najtrudniejsze) przed innymi i naprawić wyrządzone krzywdy. Na kolejnych stronach obserwujemy zmiany w Chłopcu, na które wpływ miała z pewnością katecheza, ale również wsłuchiwanie się w siebie. Nie bez znaczenia jest też przykład rodziców. Ojca przyjmującego na Wigilię samotnego znajomego. Mamy opiekującej się starszą sąsiadką. Obojga rodziców troszczących się o dziadków Tomka. Wreszcie dbających o wspólną rodzinną modlitwę, czytanie słowa Bożego i uczestniczenie w Eucharystii.

Rok wielkiej przygody jest dla Tomka czasem dojrzewania do sakramentu i  zrozumienia jego wagi. Czasem odkrywania obecności Boga w codzienności, w bliźnich. Boga, który nie jest jakimś odległym bytem, ale kimś bliskim, obecnym tu i teraz. Bogiem pełnym miłości i miłosierdzia. Rok wielkiej przygody jest czasem przemiany serca. Przemiany, która jest widoczna nawet na zewnątrz. Nie bez powodu siostra Tomka - Kasia stwierdza, że jest on jakby “świecący”. Niesamowite jest dla mnie to dziecięce dążenie do doskonałości i zawód, kiedy Bohater nie widzi aureoli nad głową w swoim odbiciu w lustrze.

Właśnie - Kasia - bohaterka drugiego planu. Rok młodsza siostra naszego Pierwszokomunisty, ale równie głęboko przeżywająca jego przygotowania do sakramentu. Autor świetnie opisał relacje rodzeństwa. Myślę, że wielu z nas to zna. Kłótnie, a nawet rękoczyny z bratem czy siostrą. I tym dwojgu to się zdarza, ale widać, jak wielkim są wsparciem dla siebie i jak budujący jest dla nich przykład drugiego.

Rok wielkiej przygody będzie świetnym prezentem z okazji Pierwszej Komunii Świętej, ale polecam ją (chyba jeszcze bardziej, o czym świadczy przykład Kasi) dla dzieci, które lada moment rozpoczną swój czas wielkiej przygody. Dla najmłodszych, którzy przystąpią do sakramentu w przyszłym roku. To z pewnością pozwoli przeżyć ten czas jeszcze intensywniej i głębiej. Książka jest bardzo pojemna. Kilkadziesiąt opowiadań spokojnie wystarczy na czas przygotowań dzieci do sakramentu.  37 tekstów do rozważania na 37 tygodni poprzedzających ten szczególny Dzień. Rok wielkiej przygody traktuje nie tylko o kwestiach związanych z wiarą, ale porusza szereg ważnych problemów - choroby i śmierci (także rówieśników), sieroctwa, biedy. Odnosi się do sytuacji, z którymi dziecko może się spotkać na co dzień - przemocy w szkole, używek. Jestem pewna, że towarzystwo książkowego Tomka, a przede wszystkim odpowiedzialnych dorosłych sprawi, że dzień Pierwszej Komunii Świętej do serca będzie dla małych czytelników niezapomniany i zaowocuje w przyszłości bliską i głęboką relacją z Jezusem.

Rok wielkiej przygody

tekst: Olgierd Nassalski MIC

ilustracje: Renata Krześniak

format: 190 x 190 mm

stron: 144

Wydawnictwo Promic