Jak łyse konie + KONKURS

Ku uciesze rodziców, zamiłowanie Tygrysa do książek trwa. Weszliśmy chyba na wyższy poziom, bo poza książkami obrazkowymi, Chłopak chętnie sięga do wierszy. I to niekoniecznie do kartonówek z jednym utworem, ale do nieco obszerniejszych tomików (i to z cienkimi kartkami), bo taki z siedmioma wierszami, można chyba uznać za całkiem pokaźny dla dwulatka. A fakt, że co chwilę słyszę mama koniki, świadczy o tym, że mamy kolejną lekturę, która wpisuje się na tygrysią listę TOP. Mowa o książce Dwa koniki i inne wierszyki Beaty Ewy Komarnickiej Wydawnictwa Sióstr Loretanek.

Przyznaję, że Tygrys pierwszy poznał się na tej lekturze, wszak z wierszami Pani Beaty miał do czynienia już wcześniej (TU). Po wierszu Dwa koniki założyłam sobie, że każdy kolejny będzie wyjaśniał jakieś przysłowie (nie ma jak umysł dorosłego popadający w schematy). Po następnym, o sympatycznej cioci Ewie, spodziewałam się strof o innych ciekawych osobowościach w otoczeniu Autorki. Tymczasem dostałam wiersz o maku na łące, żabach w stawie, górce i furce czy krawcowych. Wydawałoby się – misz masz, ale z każdym czytaniem, przekonywałam się, że w tej różnorodności jest jednak porządek.

Każdy wiersz, niezależnie czy dotyczy ludzi, roślin czy zwierząt przedstawia różne typy ludzkie.  Już zapomniałam, że uczyłam się w szkole o pewnym zabiegu językowym, jakim jest antropomorfizm (dawno to było :). Chyba każdy z nas w swoim otoczeniu znajdzie piękne, acz zapatrzone w siebie kwiatuszki czy ludzi myślących wyłącznie o sobie, jak żabki Zdzisia i Krzysia. Nie zawsze postawy, o których pisze autorka są pozytywne, ale dzięki temu możemy wyciągać z nich wnioski. Wierszowane strofy, wydawałoby się radosne i lekkie, traktują o różnych relacjach międzyludzkich, uczą pozytywnych postaw i zachowań, pokazują co w życiu ważne. Przyjaźń, poczucie humoru, skromność, otwartość na innych, umiejętność dzielenia się, dobre uczynki, praca, ale w rozsądnych godzinach. Brzmi poważnie?  Pewnie tak, ale opowiedziane w wierszach historie są tak ciekawe i nieszablonowe, że są przystępne nawet dla młodszych odbiorców.

Wiersze dobrze się czyta, mają rytm. Wzbogacają słownictwo maluchów, zwłaszcza Górka i furka, traktująca o zawartości bagażu pewnych dwóch turystek (tu chyba ja sama byłam inspiracją dla Autorki :). Strofy Dwóch koników uczą przeciwieństw, które nawet nasz dwulatek sam dopowiada. Jedyne do czego mogłabym się przyczepić (że też zawsze muszę) to za dużo rymów kończących się na –ły w tym wierszu.

Niewątpliwą zaletą książeczki jest szata graficzna. Od razu rozpoznaliśmy ten humor ukryty w ilustracjach. Wiadomo – Artur Nowicki. Tym razem oprócz zabawnych ilustracji, Pan Artur raczy nas  pięknymi rysunkami przyrody – łąki pełnej maków czy stawu o zachodzie słońca. Ilustracje doskonale dopełniają tekst. Pozwalają wczuć się w klimat wierszy. Patrząc na nie czujemy zimowe temperatury pod górką w Zakopanem, ciepło leniej łąki, zapach wieczoru nad stawem czy trawy. Z sympatycznymi konikami chciałoby się pohasać, a charakterystyczni „ludzcy” bohaterowie sprawiają, że uśmiech nie schodzi nam z twarzy.

Na pierwszy rzut oka Dwa koniki… wydają się książeczką dość niepozorną. Niewielki format (16x17 cm), niewielka objętość (32 strony), ale za to bogata treść dzięki wierszowanej formie przystępna dla maluchów, opatrzona niezwykłą szatą graficzną. I to sprawia, że warto do niej sięgnąć. Gwarantuję, że spodoba się zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom.

Co prawda wolimy wspólne czytanie, ale ciekawym dodatkiem jest płyta z wierszami w wykonaniu samej Autorki. Panią Beatę znamy „z widzenia” ze zdjęcia na okładkach książek, ale miło było ją usłyszeć. Każdy wiersz poprzedzony jest krótką melodią, wprowadzającą w klimat wierszowanych historii.  

Jesteśmy ciekawi czy w Waszym otoczeniu, w rodzinie, wśród znajomych są tak ciekawe osobowości, jak poetka ciocia Ewa – sympatyczny lekkoduch, który ciągle się spieszy i wychodzi z domu w dwóch różnych butach. Napiszcie nam o nich w komentarzu pod postem. Niezależne Jury w osobie Tatatu wybierze 5 wpisów, które dzięki uprzejmości WydawnictwaSióstr Loretanek nagrodzimy książkami Dwa koniki i inne wierszyki.

Konkurs trwa do niedzieli 20 listopada  2016 r. do godziny 23.59. Do kogo powędrują książki przekazane przez Wydawnictwo Sióstr Loretanek dowiecie się w ciągu 2-3 dni. Zwycięzców prosimy o przesłanie danych adresowych do 27.11.2016 r. na adres: tygrysimy@gmail.com. Zostaną one przekazane Wydawnictwu w celu rozesłania książek (tylko na terenie kraju).

Będzie nam miło, jak udostępnicie post konkursowy TU.

Informuję, iż konkurs nie jest w żaden sposób prowadzony, sponsorowany, popierany i związany z serwisem Facebook.

WYNIKI !!!

Jest nam niezmiernie miło poinformować, że książki Dwa koniki i inne wierszyki Beaty Ewy Komarnickiej Wydawnictwa Sióstr Loretanek trafiają do:

  Mamy Ewki

 Naszego In Vitro

Rivulet

Zapiecek art.13

Karoliny

A do Mamy Pietruszki, Zochacza i Jachola powędruje książka Piesek robi: hau, hau, hau! czyli wierszyki dla najmłodszych.

Gratulujemy i prosimy o adresy na mail: tygrysimy@gmail.com