W krainie dźwięków po raz drugi

Księga dźwięków nadal jest jedną z ulubionych lektur Tygrysa. O jej zaletach pisałam już dwukrotnie (na poprzednim blogu i TU). Przyznam, że zdarza mi się chować ją czasem wyżej, bo ileż można. Ale Młodzieniec i tak ją zawsze przyuważy i od początku powtarzamy wszystkie dźwięki. Na szczęście jestem teraz bardziej wyspana i wpadki typu Żona robi kra kra już mi się nie zdarzają. Poza tym coraz częściej to Tygrys przejmuje inicjatywę. Księgę wykorzystujemy na nowe sposoby np. wyszukując przedmiotów na obrazkach w naszym otoczeniu w mieszkaniu czy zwierzątek wśród zabawek lub w innych książeczkach.

 Książka jest już tak wyeksploatowana, że składa się z kilku części i okładki. Wielu rodziców na swoich blogach narzekało na to, że Księga jest bardzo nietrwała i widziałoby ją raczej w kilku mniej obszernych częściach. I tu naprzeciw oczekiwaniom rodziców wyszło Wydawnictwo Olesiejuk, które wydało serię OnoMaTo czyli zabawa z dźwiękami. To 8 książeczek przybliżających maluchom świat dźwięków. Podoba mi się tytuł serii, który od razu kojarzy się z wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi (onomatopejami), od których dzieci zaczynają przygodę z mówieniem. Wybraliśmy trzy tytuły z serii: hałaśliwe przedmioty, domowe przedmioty i instrumenty muzyczne. Pierwszy z wiertarką robiącą drrr drrr wpisał nam się doskonale w trwający u sąsiadów remont. Tygrys wskazuje na obrazek, a następnie na ścianę, za którą od kilku tygodni dochodzą odgłosy wiertarki i tradycyjnie w porze drzemki malucha. Druga miała nam posłużyć do oswojenia Tygrysa z nożycami i być może jest coś na rzeczy, bo wczoraj pozwolił sobie obciąć aż trzy paznokcie bez krzyku. Wreszcie instrumenty, których nie było za dużo w księdze.

I co bym mogła napisać o tych książeczkach? Najprościej – księga dźwięków w kilku częściach. Nic nie poradzę, że podobieństwo od razu się narzuca: zbliżony format, kartonowe strony, zaokrąglone narożniki, ten sam układ i co najistotniejsze – ten sam pomysł.  A przy, tym różnice: więcej koloru i ciekawsza czcionka (choć trudniejsza dla dziecka rozpoczynającego naukę czytania) schodzą na plan dalszy. Gdybym nie znała wcześniej Księgi dźwięków rozpływałabym się pewnie nad tą serią, bo ma znaczenie w rozwoju  dziecka. Ale pochwały zebrała już Księga, a książeczki są tylko powtórzeniem świetnego pomysłu. I jeśli jeszcze raz miałabym wydać pieniądze, ponownie zainwestowałabym w Księgę, mimo że osiem OnoMaTo jest tańszych. Cieszę się, że nie kupiliśmy wszystkich książeczek z serii. Tygrys niezbyt chętnie do nich sięga. Być może dlatego, że Księga jest mu bliższa, bo zna ją od dawna. Poza tym niektóre dźwięki w wydawnictwach brzmią zupełnie inaczej. Wiem, w świecie jest również różnorodność, ale Maluch po prostu głupieje, jak bębenek w jednej książce robi  tram tatatam, a w drugiej bang bang. Trzymamy się wersji z Księgi.  Księga jest po prostu kultowa :)

Hałaśliwe przedmioty

Instrumenty muzyczne

Domowe przedmioty

seria: OnoMaTo czyli zabawa z dźwiękami

ilustracje: Joanna Babula

stron: 10

format: 155 x 145 mm

Wydawnictwo Olesiejuk