Teatr w czasie pandemii? Dlaczego nie?

Mieliśmy na ten rok sporo planów. Już wiemy, że większość z nich nie doczeka się realizacji, szczególnie te wyjazdowe. Rekolekcje nad morzem, zwiedzanie Krakowa i zdobywanie gór będzie musiało poczekać. Przyjmujemy to z pokorą. 


Wśród naszych zamierzeń na ten rok, miały być też częstsze wizyty w teatrze. Jak dotąd udało nam się dotrzeć na widownię tego przybytku chyba dwa razy. Tygrys ma swoje ograniczenia. Dotąd nie był w stanie ich przeskoczyć. A jak zaczął się przekonywać, wiadomo... Ale nie dajemy się. W jedną z kwietniowych sobót rozwinęliśmy ekran, odpaliliśmy projektor i zasiedliśmy na widowni Teatru Animacji. Swoją drogą sporo podróżowaliśmy w ostatnim czasie, szczególnie za sprawą modlitwy. Łódź, Częstochowa, Kraków, Watykan, Oleśnica. Tym razem dość szybko przenieśliśmy się do Poznania. I nie żałowaliśmy. 

"Baśń o trzech konikach" to piękna i mądra opowieść, która spodoba się nie tylko najmłodszym. Ja byłam oczarowana przede wszystkim scenografią, w bliskich mi ludowych klimatach. Nie mogłam się napatrzeć na wycinanki, które pojawiały się w różnych odsłonach i wydaniu. Roślinne i zoomorficzne (w tym tak lubiane przez nas żurawie), które dzięki aktorskiej grze i światłu ożywały na scenie. Tygrysowi spodobała się fabuła. Przeżywał przygody głównego bohatera - białego konika. Czekał na kolejne zwierzęta, które pojawią się w przedstawieniu. A co najważniejsze wyłapał przesłanie - warto być sobą.

Po spektaklu dał się porwać w wir działań twórczych. Stworzyliśmy własną wycinankę inspirowaną "Baśnią o trzech konikach". W centrum pojawiło się drzewo. Znalazły się też dwa koniki (jakby kto pytał, trzeci bawi się gdzie indziej) i ptaszki. Ja rysowałam zwierzątka i zaginałam miejsca do wycięcia, Tygrys wycinał, komponował i naklejał. Efekt jego samego zaskoczył, bo marudzenia było sporo. 

Naszą żółtą wycinankę dodajemy do zabawy Buby Bajdocji POD KOLOR.

A więcej inspiracji TUTAJ.