Ktoś mądry powiedział kiedyś, że potrzebujemy tylko trzech rzeczy, żebyśmy byli szczęśliwi, trzech rzeczy, za które możemy być naprawdę wdzięczni: czegoś do zrobienia, kogoś, kogo się kocha, i czegoś, na co się czeka.
To jedno ze zdań, które zapadło mi w pamięć po wspólnej z Tygrysem lekturze książki "O wdzięczności. Czyli jak ważne jest dziękowanie". Za każdym razem, kiedy do naszego domu trafia kolejny tytuł z serii "Pomocne elfy" zastanawiam się czy to na pewno książka dla dzieci. Ilustracje wskazują na młodszego odbiorcę, choć i moje oczy cieszą. Adresat słowa już nie jest tak oczywisty. Wystarczy raz jeszcze wczytać się w cytowany na początku fragment. Według mnie "Pomocne elfy" nie mają dolnej i górnej granicy wieku odbiorcy. Z jednej strony pisane są na tyle prostym językiem, że trafią do młodszych, ale jednocześnie pozbawione infantylizmu sprawiają, że przekaz bliski jest także starszemu czytelnikowi. Poza tym "Pomocne elfy" poruszają tematy ważne dla każdego, niezależnie od metryki.
Tym razem urocze skrzaty wprowadzają czytelników w świat wartości, jaką jest wdzięczność. Już pierwsza ilustracja na okładce pokazuje jeden ze sposobów wyrażania wdzięczności. Może być nim laurka z prostym, ale jakże wymownym słowem "dziękuję". Słowem, którego uczymy nasze dzieci od początku. Słowem, które z dwoma innymi, "przepraszam" i "proszę", nazywane jest magicznym. A jego magia otwiera drzwi do ludzkich serc. Często jednak używamy słowa "dziękuję" rutynowo, z grzeczności. Tak zostaliśmy wychowani i w ten sam sposób wychowujemy nasze dzieci. Przecież oczywiste jest, że dziękujemy za coś, co otrzymujemy, za pomoc, miłe słowo, najmniejszy nawet gest czy dar. Wszystko dobrze. Gorzej, jakby było normalne w sensie, że mi się coś po prostu należy, a taka postawa w dzisiejszym świecie wcale rzadka nie jest. Tak czy inaczej czasem warto zatrzymać się i zastanowić nad tym czym jest wdzięczność.
Sporo wskazówek dają pomocne elfy. Na kolejnych stronach książki w słowie i obrazie pokazują czym jest wdzięczność. Odpowiadają na liczne pytania - dlaczego, komu, za co, kiedy i jak ją okazywać. Wdzięczność według elfów to nie tylko zwykłe "proszę" i "dziękuję", ale postawa, którą należy rozwijać i pielęgnować każdego dnia. To wybór, którego dokonujemy nawet wtedy, kiedy nie jest to łatwe zadanie. To soczewka, przez którą dostrzegamy jak wiele otrzymujemy każdego dnia. Dobrym zwyczajem, który staramy się pielęgnować w naszym domu jest dzielenie się wdzięcznością przed snem. Dziękujemy za ludzi, rzeczy, chwile, których doświadczyliśmy w ciągu dnia. I nie chodzi o wielkie dobra materialne, ale proste radości. Jak chociażby dziś... piękny zachód słońca, herbata z cytryną zrobiona przez Tatę Tygrysa, pyszne domowe frytki z ziemniaków od przyjaciół, uśmiech Tygrysa. Wdzięczność bowiem to dostrzeganie niezwykłości w codzienności oraz ludzi, a przede wszystkim Stwórcy, który nas wszelkim dobrem obdarował.
Jestem pewna, że zależy nam na tym, aby nasze pociechy wyrosły na szczęśliwych ludzi, a nic tak nie wpływa na poczucie szczęścia człowieka, jak właśnie wyrażanie wdzięczności. Dlatego zgodnie z radami autorów książki "O wdzięczności" od najmłodszych lat warto w naszych pociachać rozwijać i pielęgnować postawę wdzięczności. Taka postawa pozwala nam cieszyć się tym, co mamy, a nie skupiać się na brakach. Dostrzegać piękno wokół. Wyrażanie podziękowań wpływa na nasze relacje z otoczeniem. Czasem proste "dziękuje" wobec kogoś zupełnie obcego może rozświetlić dzień nie tylko nam, ale i tej drugiej stronie. Jest tylko jedna ważna rzecz, o której my - rodzice musimy pamiętać. Jeśli chcemy nauczyć nasze dzieci wyrażania wdzięczności, sami musimy na co dzień pielęgnować postawę wdzięczności. W przeciwnym razie nawet pomocne elfy nie będą mogły nic zdziałać.
Na koniec zachęcam do zatrzymania się nad cytatem przywołanym na początku. Zastanów się za co, tu i teraz możesz być wdzięczny - co masz do zrobienia, kogo kochasz i na co czekasz? Jeśli potrafisz wskazać te trzy rzeczy, jesteś szczęśliwym człowiekiem. A po więcej mądrych wskazówek odsyłam do książki "O wdzięczności". Warto zatrzymać się nad tą lekturą z dziećmi. Każda kolejna strona aż zachęca do rozmów na temat postawy wdzięczności i pielęgnowania jej w naszym życiu.
Bardzo dobra lektura dla małych i dużych. Staram się okazywać wdzięczność za wszystko co otrzymuję i dziękować w modlitwie za to co mam:)
OdpowiedzUsuńKażdego dnia mamy mnóstwo powodów do wdzięczności.
UsuńPozdrawiam
Bardzo potrzebna ksiazka. My od urodzenia Potworkow caly czas mowimy do nich "prosze", "dziekuje", przepraszam, ale wpojenie tych trzech magicznych slow w male glowki, to ciezka orka. :)
OdpowiedzUsuńI ja mam wrażenie, że to niekończąca się historia :)
UsuńMy modląc się wieczorem dziękujemy za wszystko. Dzięki temu synek zaczyna rozumieć co to wdzięczność i jak można ją okazać.
OdpowiedzUsuńUściski
Tak trzymać :)
UsuńBardzo dobra lektura, zapisuję tytuł- za polecenie dziękuję 📖😘
OdpowiedzUsuńSerdeczności moc ślę, dużo zdrówka dla Was😀🧡
Pozdrawiam milutko, weekendowo, zdrówka życząc Tobie i bliskim😀🍂🍁🌻☕🍩
UsuńKochana! nie wiem, co się dzieje, ale mój nowy post nie wyświetla się u Was w linkach🤔
Cała seria jest wartościowa.
UsuńRzeczywiście blog się nie aktualizuje, ale ja od czasu do czasu wchodzę i odświeżam, żeb sprawdzić czy nic nowego się nie pojawiło.
Jestem człowiekiem szczęśliwym🙂
OdpowiedzUsuńSzkoda, że w dorosłym życiu niektórzy tak łatwo zapominają o prostym słowie dziękuję. Na szczęście książeczki dla dzieci przypominają o tak prostych zasadach 😉
Jak miło to słyszeć. Częściej słyszy się jednak narzekanie.
UsuńTak, te proste słowa potrafią zmienić rzeczywistość na piękniejszą.