Jesień, książki i ciasteczka nie do jedzenia

Tak długiej przerwy na blogu jeszcze nie było. Za chwilę minie miesiąc od ostatniego wpisu. W tym czasie na dobre się rozgościła jesień i przez chwilę pokazała nam swoje najlepsze oblicze, ze słońcem i całą paletą ciepłych barw. Teraz niebo spowiły chmury, ale kolory zostały i nawet mi nie przeszkadzał dzisiejszy deszcz. Nic na to nie poradzę, że ja jesień po prostu lubię, niezależnie od aury. Fajnie było zrzucić płaszcz i poczuć ciepło na plecach, ale te długie wieczory z książką, są równie sympatyczne.

Właśnie… przyczyną naszej nieobecności były książki. Już tak mam, że jak skupię się na książkach, to czytam bez końca. Jak pochłonie mnie szydełko, to nic innego się nie liczy. Tym razem czas wypełniały mi i lektury i koronki. Wszystko dlatego, że Tata Tygrysa zachęcił mnie do czytania Mroza (do którego do tej pory z przekory nie sięgałam, bo jak wszyscy, to ja nie :), a że biblioteka nie ma dwóch kompletów książek, więc oczekiwanie na kolejny tom/tytuł, wypełniałam sobie dzierganiem. Ja tam uważam, że moglibyśmy czytać jednocześnie, tzn. wtedy, kiedy to drugie akurat nie czyta. Byłoby to jednak trudne. Po pierwsze z tego powodu, że wolne chwile na lekturę mamy w jednym momencie. Po drugie Małżonek jako odkrywca (w naszym domu) autora rościł sobie prawo do pierwszeństwa. Poza tym stwierdził, że czytaną książkę traktuje bardzo osobiście. Cóż… Mogłabym z tym dyskutować. Mroza odkrył niejeden przed nim, a my dzięki poleceniu pani z biblioteki. Zbytnio jednak nie dyskutowałam, bo sama zadbałam o towarzystwo Pana Remigiusza na długie wieczory, przynosząc do domu pierwszy tytuł. Chciałam, żeby czytał, to mam. Nie to, że dotąd nie czytał. Czytał, ale nie tyle. Ale sytuacja ma swoje plusy. Wreszcie zrozumiał, że książka może pochłonąć na dobre. Mąż czyta kolejny już tytuł (14 bodajże). Ja sobie robię przerwę po tym, jak wpadłam w panikę po zaginięciu noża.

Książki towarzyszą również Tygrysowi. Spędzamy czas nad jesienią z “Ulicy Czereśniowej”. Nie pierwszy już raz, ale bardziej świadomy. W naszej biblioteczce pojawiło się sporo tytułów, nowości oraz tych wydobytych z pudeł. Jak tylko uda nam się wrócić na dobre (bo to jest najtrudniejsze po tak długiej przerwie) podzielimy się z Wami tymi książkami. Poza czytaniem, czas spędzamy głównie na zabawach w pojazdy wszelkiego rodzaju. Czasem układamy puzzle. Raz na jakiś czas uda się Chłopaka wciągnąć w twórcze działania, choć jak dla mnie to zdecydowanie za mało, ale nic na siłę. I tu z pomocą przyszła książka. Chłopakowi spodobała się historia o ciasteczkach nie do jedzenia w lekturze “Kubuś i jego gromadka”, więc musieliśmy spróbować sami zrobić taki przysmak. Ileż radości miał Chłopak informując bliskich, żeby nie jedli ciasteczek, a jak się krzywił liżąc je... Pierwsze wyszły z pieca zwierzakowe ciastka z masy solnej. A ostatnio zrobiliśmy takie w jesiennym klimacie, które stały się bazą do pięknej dekoracji.

Działaliśmy tak…

O Tygrysie, przedszkolu, budowie w kolejnych postach. Musimy się rozkręcić. Częściej pojawiamy się ostatnio na instagramie, z którym niedawno zaczęliśmy przygodę, więc jakby co to zapraszamy. TĘDY.