Najtrudniejsze decyzje za nami (?)

W ostatnich tygodniach trochę się działo na budowie naszego domku. Po kolei...

W połowie czerwca ruszyły prace związane z hydrauliką i ogrzewaniem domu. Tym sposobem pojawiło się mnóstwo rur i rureczek, które koniec końców zakrył styropian.

Kolejny ważny moment to uzbrojenie naszej działki w wodę głębinową. Od kilku miesięcy mieliśmy nawet wykonawcę, jednak w ostatniej chwili zmieniliśmy go na innego oszczędzając przy okazji niemałą kwotę. Nie obyło się jednak bez perturbacji, ale na budowie podobno to norma. Tak czy inaczej trochę nerwów nas to kosztowało. O wierceniu studni dowiedzieliśmy się dzień przed od naszego fachowca od pompy ciepła, który pomagał nam w szukaniu wykonawcy. I tak we wtorek wieczorem usłyszeliśmy, że w środę rano będą panowie wiercić i potrzebny jest żwir i prąd. A u nas ani jednego, ani drugiego. Ostatecznie pulpę zorganizował nam autor zamieszania (ten od pompy), a prąd miał pójść z agregatu lub od jednego z sąsiadów. Jeszcze tego samego wieczora wezwałem na budowę kierownika, aby ustalić ostatecznie umiejscowienie studni. Z tym też mieliśmy niemało stresu, ponieważ jej umiejscowienie zależało od tego czy zdecydujemy się na szambo czy oczyszczalnię. Wstępnie stanęło na szambie, jednak aktualnie wróciliśmy do koncepcji oczyszczalni. Koncepcje zmieniają się raz po raz. Wracając do studni -  następnego dnia przyjechali wiertnicy. Byłem w pracy, gdy zadzwonił zdenerwowany teść. Okazało się, że nasz pośrednik (ten od pompy) zadzwonił do niego z żądaniem prądu. Oczywiście natychmiast, bo wiercenie tego wymaga. Teść zatankował agregat i dostarczył go na miejsce, gdzie okazało się, że panowie potrzebowali go nie tyle do wiercenia, co do uruchomienia lodówki. Chyba nie muszę dodawać, że mało nas coś nie trafiło.  Autorem zamieszania okazał się po raz kolejny ten od pompy.

Sama ekipa od studni okazała się w porządku. Szef przyjemny, wszystko dokładnie wyjaśnił. Pracowali dwa dni. W tym czasie zrobili próbny odwiert we wskazanym miejscu. Woda była na 30 m, ale wiercili do 70. Najlepsze źródło było na 50 m i ostatecznie na takiej głębokości mamy studnię. Na drugi dzień ekipa zaczęła wypompowywanie wody i miałem możliwość pierwszy raz zamoczyć ręce we własnym źródle. Przyznam, że cieszyłem się przy tym jak dziecko. To nieopisana radość doświadczać czegoś, co było w ziemi miliony lat i co teraz daje mi Bóg. To prawdziwy pierwszy raz!

Na drugim planie ważnym element wyposażenia budowy

Za wodą poszła kolejna inwestycja – tym razem wylewki. Czekaliśmy na nie do chwili wybudowania własnego ujęcia wody. Namiary na ekipę od wylewek dostaliśmy od stryjka żony. Cena okazała się atrakcyjna, mimo że sami musieliśmy zorganizować 22 tony pulpy, paletę i jeszcze trochę cementu oraz prąd. O ile z pulpą nie było problemu (zamówiona ciężarówka przyjechała dzień przed wylewkami, podobnie cement), to z prądem był niemały problem. Ostatecznie wszystko się udało i prace ruszyły pełną parą, chociaż pięć dni wcześniej nic tego nie zapowiadało. Fachowiec miał przyjechać do naszego miasteczka i umówiliśmy się na spotkanie w sobotę. Czekałem na telefon. Zadzwonił rano i poinformował, że czeka na budowie apartamentowców. Miałem po niego pojechać. Kiedy przybyłem na miejsce zadzwoniłem do niego i usłyszałem komunikat mniej więcej w tym stylu: - Jestem na dachu.  Dalej chwila ciszy, z której wynikało ni mniej ni więcej, że powinienem na ten dach się wdrapać. Ostatecznie wymusiłem spotkanie na dole. Szczęśliwie udało nam się odnaleźć pod budowanym blokiem. Podaliśmy sobie ręce, a facet pyta: - To co idziemy? I pokazuje na blok. Skrzywiłem brwi z lekka nie dowierzając propozycji. Po kilku sekundach ocknąłem się i mówię mu na to, że to nie tu! - Jak to nie tu? - pyta facet z wielkimi oczami. - Przecież mieliśmy obejrzeć budowę? Ja mu na to, że to nie jest mój blok, a on z niedowierzaniem i znakami zapytania w oczach patrzy i pyta: - To pan nie jest deweloperem? - Nie! - odpowiadam. - Ja chcę żeby mi pan zrobił wylewki w małym domku. Wreszcie facet odkrył swój błąd, który jak się okazało wynikał z tego, że zapisał w telefonie dwóch inwestorów pod jednym hasłem. Dzwoniąc do mnie z prośbą o przyjazd sądził, że rozmawia z kimś innym. Efekt tej niecodziennej sytuacji był taki, że teść i żona jeszcze przez kilka dni żartowali sobie ze mnie mówiąc, że nie wiedzieli, że robię na boku takie interesy. Ostatecznie jeszcze tego samego dnia fachowiec przyjechał na nasza budowę, rozejrzał się, popatrzył i zapowiedział swój przyjazd kilka dni później. Tak też się stało. W środę przyjechała ekipa i szybko wzięła się do pracy. Efekt – podłoga prawie jak lustro. Piękna, gładka, prosta. Nic tylko układać gresy i panele! Oczywiście, żeby nie było tak wesoło jeszcze tego samego dnia odezwał się do nas fachowiec od pompy ciepła, że za dwa dni będzie instalował urządzenia na nowych podłogach, co wywołało w nas konsternację i agresję. Ostatecznie z żoną i teściem wybiliśmy mu z głowy ten pomysł, ku jego wyraźnemu niezadowoleniu.

Obecnie, ku zadowoleniu żony i synka teść zainstalował tymczasowe schody na górę. Są super i dają nam pogląd na stan końcowy. Poza tym wylewki spokojnie schną, jedynie na fragmencie podłogi i dwóch ścianach (w miejscu gdzie stanie pompa, hydrofor, stacja uzdatniania) mamy położone płytki i terakotę. Glazura to nasz dzisiejszy pierwszy wspólny zakup do domu. A kilka płytek terakoty w mniej widocznym miejscu to pamiątka  z poprzedniego mieszkanka.

Te ostatnie dni przyniosły wiele radości z postępów na budowie, ale i sporą dawkę stresu. Po każdym takim etapie wydaje się, że najtrudniejsze za nami. I tak do następnych decyzji. Choć dopóki człowiek od pompy nie zejdzie z budowy, pewnie zafunduje nam jeszcze kilka wątpliwych atrakcji.