Nieoczekiwana zmiana sytuacji

I stało się. Wniosek o przyjęcie Tygrysa do przedszkola  złożony. O swoich rozterkach związanych z tym faktem pisałam przed kilkoma tygodniami TU. Rozważałam dwa przedszkola. Dosłownie na kilka dni przed rozpoczęciem rekrutacji zmieniliśmy zdanie i zdecydowaliśmy się na placówkę, której zupełnie nie braliśmy pod uwagę. Wszystko za sprawą pewnego spotkania.

Już nie raz wspominałam, że współpracujemy z placówkami w mieście i mamy  kontakt z nauczycielami. Okazję do rozmów i obserwacji. Niestety wielu z nich nie robi na mnie pozytywnego wrażenia. Nie powiem, w rozmowie panie są miłe i grzeczne, ale nie o moje samopoczucie tu przecież chodzi, a o dzieci, które mają pod swoją opieką. A nie raz byłam świadkiem niezbyt fajnych sytuacji.

Aż tu pewnego lutowego dnia spotykam panią G. Młodą, energiczną, ciepłą, a jednocześnie trzymającą (w miarę, bo akurat w grupie przeważali żywiołowi chłopcy) dyscyplinę, bez konieczności podnoszenia głosu. To pierwszy nauczyciel przedszkola, od którego usłyszałam, że lubi dzieci, a nie że nie może patrzeć na własne wnuki po powrocie do domu, bo tak ma dość maluchów. Co więcej okazało się, że na 99 % od września będzie prowadziła maluszki. Tyle, że przedszkola, w którym uczy zupełnie nie braliśmy pod uwagę. Kilka osób nam odradzało. A to, że kapustę dzieciom ciągle dają, a że zimno, a że doprowadziło dziecko do anemii. Zrobiliśmy szybki "przegląd" przedszkola. Otoczenie i budynek z zewnątrz nie powala, ale wszystkie placówki w miasteczku pochodzą z lat, kiedy my pobieraliśmy w nich naukę, więc czas jakby się w nich trochę zatrzymał. Sale wyglądają lepiej, są kolorowe. Na zdjęciach publikowanych w internecie widać, że dzieci mają różne zajęcia, wycieczki, spotkania z ciekawymi osobami.

Mieliśmy nad czym myśleć. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na to przedszkole. W końcu to nie kolor ścian jest najważniejszy, a nauczyciel. Od początku rozmyślań nad wyborem przedszkola, decydujący był dla mnie czynnik ludzki. Nie budynek i jego wyposażenie. Nie plac zabaw (najważniejsze, żeby był bezpieczny). Nie liczba zabawek czy zajęć dodatkowych. A osoba, pod której skrzydła trafi Tygrys. Nie mamy pewności czy będzie to Pani G. Przyznaję, że w pierwszym momencie chciałam uruchomić swoje kanały, ale po rozmowie z panią dyrektor, uznałam że damy sobie spokój. Okazuje się, że drugą grupę maluszków będzie prowadziła młoda dziewczyna, która sprawia pozytywne wrażenie. Może to ona okaże się tą najlepszą dla naszego dziecka. Dobre odczucia wywołała w nas także pani dyrektor. Wydaje się bardzo ciepła i sympatyczna. Widziała, jak przeżywamy fakt oddania dziecka do przedszkola i dodawała otuchy. Tak się zastanawiam, co będzie bliżej września, skoro sama chwila złożenia wniosku była dla mnie tak stresująca. Za ponad miesiąc wyniki rekrutacji, trzymajcie proszę kciuki, żeby w przedszkolu znalazło się miejsce dla naszego Skarbu.