Imprezowy weekend

Oczy mi się zamykają, do tego pieką, ale jak ma się za sobą dwie nieprzespane noce, to nie ma co się dziwić. Dwie imprezy pod rząd, to jednak trochę za dużo. Ale działo się. Alkohol, głośna muzyka, fajne towarzystwo. Nawet maluch doskonale się bawił. Co tam, że było grubo po północy.

Zanim wezwiecie opiekę społeczną, spieszę z wyjaśnieniem, że tak dobrze bawili się nasi sąsiedzi. W końcu ostatki, a my się czepiamy. Tylko u tych ludzi karnawał trwa cały rok. Nawet nie potrzebują specjalnej okazji, a jak się akurat impreza w takową wpisze, to jest przynajmniej na co zwalić. Żeby nie było. Ja naprawdę jestem w stanie wiele zrozumieć. Muzykę, głośniejsze rozmowy czy śmiechy. Ale to, co wyprawiają nasi sąsiedzi to się w głowie nie mieści. Jazgot, dziki śmiech, bieganie, ujadania psa, a między tym wszystkim śmiech dziecka, które doskonale się bawiło. Ekscesy i sekscesy. Moja wyobraźnia jest mocno ograniczona, bo nie mogę ogarnąć, co wiązało się w tymi wszystkim odgłosami. Może lepiej nie wiedzieć. I wcale nie jestem zazdrosna, że nas nie zaprosili.

Noc z piątku na sobotę przetrwaliśmy. Jakoś. Zasnęłam dopiero o 6. Ale powtórka z rozrywki w sobotę, to  już było za dużo. Mąż raz poszedł zwrócić uwagę. Zdało się to na krótką chwilę. Wzięliśmy nawet coś na sen, ale przy tym hałasie, to podwójna dawka na niewiele by się zdała. Nie chcieliśmy dzwonić na policję, więc Mąż podjął kolejną próbę. Aż wybiegłam za Nim na klatkę, jak usłyszałam groźby. Mężczyzna – kark (chyba wiecie o co chodzi) chciał wzywać kolegów. Jedynie w miarę (bo nie trzeźwo) myśląca kobieta schowała towarzystwo do mieszkania i zaczęła się tłumaczyć. Wtedy to już złość i śmiech. Biedna nie chciała nam robić problemów. Uświadomiliśmy ją, że jedynymi osobami, które nie chcą im zrobić problemów jesteśmy my. Argument – alkohol, późna pora i małe dziecko (4-5 letnie) zadziałał. Podejrzewam, że gdyby nie to, w niedzielę znowu byłoby wesoło.

Nie chcieliśmy dzwonić na policję ze względu na to dziecko. Chociaż może trzeba było. Nie wiem. Nie mam pewności, że dwa dni pod rząd impreza była z jego udziałem. Czy to było inne dziecko? Czy to jednorazowy wyskok rodziców? Pamiętam, jak odwiedzaliśmy Tygrysa w DD i przywieziono dziecko z interwencji. Do dziś widzę tę dziewczynkę. Tyle, że wtedy była to godzina 18, więc podejrzewam, że w jej rodzinnym domu, było nie wesoło. U sąsiadów krzywda dziecku się nie działa. W takim sensie, że nie była stosowana wobec niego przemoc. Dorośli doskonale się z nim bawili. Tylko pora nie była odpowiednia i stan rodziców. Może policja to zbyt radykalne posunięcie? Chociaż pewnie gdyby nic się  nie zmieniło, w końcu chwycilibyśmy za telefon.

Na naszej klatce od jakiegoś czasu nie da się mieszkać za sprawą lokatorów z dwóch mieszkań. Po prostu tragedia. Człowiek cieszy się, że ma weekend i może odpocząć, spędzić spokojnie czas ze sobą, a czuje się, jakby przewalił tonę węgla. Całe szczęście, że Tygrys przespał spokojnie dwie noce.

Pocieszające jest to, że większość sąsiadów (których znamy, głównie to Ci, którzy żyją tu od zawsze, albo wymienili się z rodzicami) jest w porządku. Są sympatyczni, życzliwi. Latem po rozmowie z jedną starszą panią pomyślałam – kurczę oni wiedzą. Bo czemu mieliby nie wiedzieć. Ograniczeni nie są. W końcu nie widzieli mnie biegającą z brzuchem. Ostatnio inna sąsiadka potwierdziła moje przypuszczenia. Ale nikt przez ten rok nie powiedział czegoś, co by sprawiło nam przykrość. Wręcz przeciwnie. Otrzymywaliśmy wiele ciepłych słów. Szczególnie Tygrys. Wiadomo :)