Halo, Maryja?

Kochani, już wyjaśniam, co oznacza symboliczne znaczenie pierwszej bombki dla Tygrysa w kształcie Dzieciątka Jezus, o której pisałam w poprzednim poście.

Odkąd w naszym życiu pojawił się Tygrys dzieją się w nim zaskakujące rzeczy. Jak dotąd najważniejszą było pojednanie w rodzinie. To Synek dał nam motywację, żeby przerwać błędne koło, do którego trafiliśmy mimochodem. Do tego pożegnanie się z papierochami przez Dziadka. A teraz… Odbieram telefon, a głos z drugiej strony pyta: Halo, Maryja?

Tak Kochani, jakkolwiek to zabrzmi, zostałam Maryją. Tatatu – Józefem, a najlepsza rola przypadła w udziale Tygrysowi. Będzie Jezuskiem. Jakiś czas temu dostaliśmy propozycję zagrania Świętej Rodziny w Orszaku Trzech Króli w moim rodzinnym mieście. Bardzo nas zaskoczyła, ponieważ nie mieszkamy tam od dawna, nawet nie należeliśmy do parafii, która jest głównym organizatorem. Nie jesteśmy wyjątkowi. Jesteśmy rodziną, jakich wiele. Tymczasem do nas trafiła ta propozycja. To chyba tylko Duch Święty mógł Księdzu podsunąć taki pomysł. Pewnie kiedyś od razu byśmy odmówili. Żadne z nas nie lubi sytuacji, w których musimy występować publicznie. Wystarczy, że w pracy od czasu do czasu musimy, ale pomyśleliśmy, że to niesamowita sprawa dla Tygrysa. Wyjątkowe wspomnienie na lata. Dla nas ogromne wyróżnienie, ale również odpowiedzialność. Na co dzień żyjemy wartościami chrześcijańskimi, ale daleko nam do Świętej Rodziny. Chociaż żartujemy sobie, że Ksiądz lepiej nie mógł trafić. W końcu Święty Józef był adopcyjnym tatą Jezusa. Przynajmniej to nas zbliża do Rodziny z Nazaretu.

Dziś byliśmy na pierwszych rozmowach, więc mam już pewność, że nic się nie zmieni. Tatatu zapuszcza brodę, żeby być bardziej wiarygodnym i uniknąć doklejania sztucznego zarostu. Ja za to będę nowoczesną Maryją w okularach. Głównodowodzącej całym przedsięwzięciem to przeszkadza, ale wybór jest prosty – widzę, albo nie. Kobietka musi znaleźć nam dublerów i Maryja też musi być w okularach. W tej parze Maryja będzie brzemienna i będzie szła cały orszak. My będziemy w stajence. Przez moment był pomysł, że to my z Mężem będziemy też iść w orszaku, a Tygrys będzie czekał z Dziadkami na Swój moment. Ale po pierwsze nie możemy obarczać Dziadków opieką nad Młodym, bo też chcą wziąć udział w orszaku. A po drugie, chyba nie udźwignęłabym tej sytuacji.

Najbardziej martwię się jednak o to, jak odnajdzie się w tym wszystkim Tygrys. On jest małym dzikusem. Płaczem reaguje na wszelkie osoby, których sam nie zaczepia. W tłumie wpada w histerię. Ale może wystarczy zaufać, że wszystko będzie dobrze. Prawda?