Bożonarodzeniowe dźwięki

Dziś chciałam podzielić się z Wami dźwiękami, które towarzyszą nam w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Muzyka jest mi bardzo bliska. Przy pięknych dźwiękach cieszę się, wzruszam, tęsknię, czasem uronię łezkę. Słucham przede wszystkie polskiej muzyki. Różnych gatunków, ale najbliższa jest mi poezja śpiewana (w tym inspirowana górami) i muzyka chrześcijańska. 

Muzyka jest dla mnie ważna na różnych płaszczyznach życia, także w relacjach z Bogiem. Przez muzykę przemawia do mnie najbardziej. Śpiew jest dla mnie formą modlitwy. A Święta Bożego Narodzenia są czasem, który szczególnie kojarzy się z muzyką, wspólnym kolędowaniem. To nieodłączny element Świąt. Co roku przemawia do mnie inna kolęda. Np. w zeszłym roku najbardziej poruszała mnie Mizerna cicha. Ciekawa jestem, jaka kolęda dotknie mnie w tym razem? Wśród licznych płyt, które mamy w swojej muzyczno – filmowej szufladzie jest też muzyka świąteczna, do której chętnie sięgamy, nawet już, w okresie adwentu. Niestety niektóre płyty zalegają w szufladzie. Dla mnie kolędy muszą mieć w sobie to coś, a nie być po prostu kolejnym poprawnym wykonaniem przez kolejną gwiazdę.  

Płytą, która w zeszłym roku nie wyjeżdżała z odtwarzacza była Kolędy Pospieszalskich – Najcieplejsze Święta. Gości w naszym domu od kilku lat i ciągle słuchamy jej z takim samym zachwytem. Rodzina Pospieszalskich towarzyszy nam już w Adwencie, zasiada z nami przy wigilijnym stole i przygrywa jeszcze długo po świętach. Sprawia, że Święta są faktycznie cieplejsze. Na płycie znajdziemy ciekawe aranżacje tradycyjnych polskich kolęd, ale również nowe utwory. Wśród nich moja ulubiona Kolęda płynie z wysokości, do której tekst napisał ks. Jan Twardowski.

Chętnie słuchamy też płyty Kolędy z Krainy Łagodności. Tradycyjne kolędy w wykonaniu artystów z Krainy Łagodności, m. in. Starego Dobrego Małżeństwa, Wolnej Grupy Bukowina, Mikroklimatu. Proste, ale klimatyczne.

Już wiem, jaka płyta będzie słuchana najczęściej w tym roku. Towarzyszy nam już od początku Adwentu. Aranżacje są tak niesamowite, że mogłabym ich słuchać cały rok, ale po Świętach wrócą do szuflady, żebym mogła tęsknić za tymi dźwiękami najbliższe kilka miesięcy. Przyjemności też trzeba sobie dozować :) Już zdradzam, o jaką płytę chodzi.

Kolędy świata TGD - Trzecia Godzina Dnia. Jeśli nazwa komuś nic nie mówi, to na pewno widzieliście świąteczne koncerty telewizyjne dość ekspresyjnego chóru w białych szatach. To właśnie TGD. Płyta Kolędy świata jest inna od wszystkich. Znajdziecie na niej utwory z całego świata, ale również tradycyjne polskie kolędy w ciekawych aranżacjach. Ta muzyka ogromnie mnie wzrusza. Przepełnia mnie całą. Aż brakuje mi słów. Najlepiej sami posłuchajcie utworu promującego płytę…

Tak sobie myślę, że utwory na płycie TGD są tak niesamowite, bo artyści żyją tym, co wyśpiewują. Są po prostu autentyczni w tym, co robią. 

I jeszcze krótki raport z plemienia… Powoli wychodzimy z choróbska. Tygrys ma się najlepiej. Nam jeszcze co nie co zalega, ale idziemy ku dobremu. Weekend spędziliśmy u moich rodziców/dziadków, a raczej z Babcią, bo Dziadek nadal w szpitalu. Mąż w pracy, ja i Młody spacerowaliśmy sobie korzystając z pięknej pogody (podobnie, jak dziś). W niedzielę zahaczyliśmy o festyn mikołajkowy, który co roku wzbudzał w nas negatywne emocje, bo przez niego musieliśmy być w pracy. W tym roku też byliśmy źli, bo nie mogliśmy spędzić dnia razem, ale wykazaliśmy się wyrozumiałością, bo w sumie takie imprezy są potrzebne w miasteczku, które na co dzień nie ma zbyt wiele zaoferowania dla rodzin. Tygrys z początku przestraszył się zamieszania i przebierańców. Na szczęście wóz strażacki i motocykle rozładowały stres. A do domu wróciliśmy z wielkim balonem na hel. Dobrze mieć znajomości wśród organizatorów :) Dziś Młody był nieswój. Histeriom nie było końca, na zmianę z siedzeniem u mnie na rękach. Zęby? Gorszy dzień? Nie mam pojęcia. Zobaczymy, co przyniesie jutro. Niedługo stuknie nam 10 wspólnych miesięcy i może dziwnie to zabrzmi, ale życie powoli nam się stabilizuje. Mąż wrócił do biegania. Znalazł towarzysza w Chrzestnym Synka. Ja dłubię, póki co kartki świąteczne, ale mam nadzieję wrócić do quiet booka. Znowu w domu roznosi się zapach chleba. Dostaliśmy tak prosty przepis (suche oddzielnie, mokre oddzielnie, wymieszaj, upiecz), że taki chlebek możemy robić codziennie.  

A przed weekendem udało nam się wreszcie zrobić kartkę do akcji, o której dowiedzieliśmy się od BąbelkowejMamy. Upominek przygotowany, wiersz przed chwilą powstał, pozostało zapakować i wysłać. Jeśli jeszcze ktoś ma ochotę się włączyć. Zachęcam. Akcja jest piękna, a jej odbiorcy niesamowici. Banerek wisi po prawej. 

PS. Napis na pocztówce pobrałam z TEJ strony, którą polecała niedawno Ela.