31 października

Obudziliśmy się wypoczęci o 8 rano. Zjedliśmy smaczne śniadanie – tosty i jaja na twardo. Zrobiliśmy wszystko, co zaplanowaliśmy – popracowaliśmy, powiesiliśmy półki w pokoju Tygrysa, zrobiliśmy zakupy.

W spokoju zjedliśmy obiad, by potem oddać się lenistwu. Przed 19 odświeżyliśmy się i pojechaliśmy do teatru, gdzie spotkaliśmy się z Przyjaciółką. Sztuka była rewelacyjna. W dobrych humorach wróciliśmy do domu. Mąż relaksował się biorąc kąpiel, ja oglądając ulubiony serial.  I kolejny już razem, by zasnąć o 23.

Tak było rok temu. A dziś... O 5 nad ranem obudziło nas pochlipywanie z pokoju obok. Tatatu próbował utulić Tygrysa, żeby jeszcze choć na chwilę przyłożyć głowę do poduszki. Trochę Mu zeszło, ale Synuś dał nam jeszcze pół godziny. O 6 leżał już między nami. Chociaż leżał to zbyt dużo powiedziane. Przewracał się po łóżku, po nas, usiłując dotrzeć do wszystkiego, czego Mu nie wolno (czyt. piloty, komórki) i dając dość głośno wyraz swemu niezadowoleniu. O 7 Tatatu szykuje mleko, ja próbuję przewinąć Tygrysa, by w czasie karmienia złapać jeszcze trzy minuty snu. O 8 jemy naprędce zrobione kanapki, skupiając się na Tygrysie, który mimo niedawno pochłoniętej butli z mlekiem, wcina kanapkę z białym serem. Konsumpcja przedłuża się na tyle, że nie mam mowy, żeby, tak jak zaplanowaliśmy wczoraj, pojechać  na cmentarze. Decydujemy, że pojedziemy po kolejnym posiłku, czyli po 10. Tatatu wykorzystuje chwilę i udaje się po zakupy. Niestety i tym razem Tygrys burzy nasz  plan, bo po 10  zasypia (jak rzadko kiedy) i budzi się grubo po 11, więc nie ma sensu nigdzie jechać, bo za chwilę obiad. Młodego oczywiście. I tak w aucie jesteśmy ok. 14. Korzystamy z pięknej pogody. Mamy chwilę spokoju, bo po powrocie od 16.15 do 17.15 Tygrys ma mega histerię. Na szczęście mimo hałasu ciasto na pizzę nam wyrasta i ok. 18 możemy wreszcie zjeść obiad. Za chwilę Tatatu bierze szybki prysznic, by wziąć kąpiel z Młodym i całą masą gumowych zabawek. Wreszcie po 19 Synek zasypia, a my mamy chwilę dla siebie. Co oznacza, że Tatatu musi popracować, a Mamamtu uważyć obiad dla Młodego. I tak wybija 21. Wreszcie możemy odpocząć od obowiązków.  Ostatkiem sił spoglądamy w tv, ale filmu „Ambassada” nie możemy sobie odpuścić.  Jedno się nie zmieni. Pójdziemy spać ok. 23, a noc (jak każda od dwóch miesięcy) nie zapowiada się spokojna. Młody już marudził przez sen.

Ale mimo zmęczenia, stresu, ciągłego niedospania, braku czasu dla siebie, czasem złości  nie zamienilibyśmy aktualnego życia na inne. Tygrys wniósł w nasze życie wiele radości. I z pewnością nie pozwala nam się nudzić, co widać po liczbie linijek opisujących 31 października sprzed roku i ten dzisiejszy.