Na tropie dinozaurów... cz. II

T-Rex. Wrrrau. Jestem tyranozaurem, mięsożercą bardzo złym, groźnym dinozaurem. Będę wielkie stopy miał, każdy będzie się mnie bał, czy się podobam Wam? To właśnie jestem ja.

Taka piosenka rozbrzmiewa ostatnio w naszym domu. Śpiewa ją cała rodzina tyranozaurów. O przepraszam… Tygrysów :) Znacie zapewne ten stan, kiedy jakaś melodia nie może wyjść z głowy. Tak właśnie jest z tym kawałkiem. Wszystko za sprawą animowanego serialu Dinopociąg, który niedawno odkryliśmy polubiliśmy. Bajka jest idealna dla wszystkich miłośników prehistorii. Dinopociąg zabiera nas w podróż w czasie i przybliża różne gatunki dinozaurów, innych wymarłych zwierząt i roślin. Sympatyczni bohaterowie, świetne dialogi i wpadające w ucho piosenki, sprawiają, że wiedza dotycząca dinozaurów i świata prehistorycznego sama wchodzi do głowy. Mała, Gwiazdka, Sam i Bartek są ciekawi świata. Stawiają mnóstwo pytań i hipotez (oczywiście Tygrysowi też się udzieliło :). Z bajki dowiecie się m.in.... Do czego służą płytki stegozaura? Ile muszą jeść brachiozaury? Dlaczego t-rex musiał być w ciągłym ruchu? Do czego korytozaurowi służył czub? Serial uczy też alfabetu, a nawet radzenia sobie z emocjami. Urocze dinozaury zmagają się z zazdrością, smutkiem, zagubieniem czy złością. Dla rówieśników Tygrysa świetny jest odcinek o kupie. Dinozaurów rzecz jasna, ale przy okazji uczy wsłuchiwania się w siebie, apropo potrzeb fizjologicznych, zgodnie z hasłem gdy musimy to robimy. Może przedstawia świat dinozaurów jako zbyt idealny i ich łupem (tj. obiadkiem) są jedynie owady czy ryby, a przecież każdy nawet najmniejszy miłośnik prehistorii wie, że mięsożercy i roślinożercy w takiej zgodzie nie żyli. Nie przeszkadza to jednak Tygrysowi w odbiorze bajki. W tym momencie woli oglądać takie słodkie dinozaury, a przy okazji sporo się dowiedzieć, niż patrzeć na tą drapieżną stronę ich osobowości.

Dla naszej rodziny ta bajka jest ważna także z innego powodu. Oswaja temat adopcji. Oto poznajemy rodzinę pteranodonów, w gnieździe której wykluł się tyranozaur i tam pozostaje. Choć dzieli te gatunki niemal wszystko (wygląd, tryb życia, jadłospis), tworzą rodzinę, uzupełniają się, wspierają. Jak śpiewa pani Pteranodon to twoja rodzina, mamą jestem ja (...) każdy z nas jest inny, nie ma takich samych, jesteś moim synkiem potrzebujesz mamy.

Przy okazji Dinopociągu wspomnę Wam jeszcze o zabawce, związanej oczywiście z dinozaurami, która od kilku miesięcy jest u nas w ciągłym użyciu. Niewielka, niepozorna, ale wciągająca. Przez trzy miesiące (aktualnie mamy przerwę) wieczór kończyliśmy zabawą z latarką, ale nie taką zwykłą. Latarką, która po włożeniu slajdów zamienia się w projektor i rzuca na ścianę obrazki dinozaurów. Codziennie montowaliśmy jeden krążek (=8 zdjęć) i odbywaliśmy podróż w czasie. Dobrze, że dom się ostał, bo dinozaury strasznie rozrabiały i zjadały to i owo. Polecam Wam ten projektor. Myślę, że każde dziecko będzie miało z nim niezłą frajdę, zwłaszcza że do wyboru są różne zestawy slajdów. Nas teraz korci kosmos.