Trochę Krakowa w Warszawie

Nasze okolice, choć piękne, mają jeden minus. Wszędzie mamy daleko, a do tego dziecko (choć w tym akurat nie jesteśmy jak mniemam odosobnieni), które nie lubi podróżować. Na szczęście dość szybko zapominamy o marudzeniu i ruszamy w kolejną krótszą lub dłuższą podróż. 

Głównym punktem naszego zimowego wyjazdu do stolicy były warsztaty na Zamku Królewskim w Warszawie. Jeszcze w październiku udało mi się zakupić bilety na kilka spotkań, w tym na styczniowe. Żałowałam, że dopiero teraz je zobaczyłam, bo po pierwszych warsztatch wiem, że czeka nas wiele ciekawych wrażeń. Spora dawka wiedzy i twórczych działań.

Przed warsztatami zauważyłam wystawę, która znajdowała się na liście moich małych marzeń do spełnienia. Co prawda nie spodziewałam się, że zobaczę ją akurat w Warszawie. Myślałam raczej o Krakowie, ale nie mam nic przeciwko, żeby raz jeszcze zobaczyć podobną ekspozycję w dawnej stolicy Polski. Może za rok... Tymczasem, mimo prezentacji w obecnej stolicy, byliśmy oczarowani krakowskimi szopkami. Nawet Tygrys, choć głośno tego nie powie. Z przekory. Spędziliśmy naprawdę wyjątkowy czas, podążając od szopki do szopki, podziwiając wyobraźnię twórców, ich umiejętności i kunszt wykonania. Misternie wykonane detale, bogata kolorystyka, dbałość o szczegóły, gra światła i cienia... Przenieśliśmy się do bajkowej krainy inspirowanej architekturą Krakowa, który tak lubimy. Tygrys miał w pamięci budynki z grodu Kraka, które zaledwie kilka miesięcy temu mijaliśmy. Kamieniczki, mury obronne z Barbakanem, Zamek Królewski, kościół na Grodzkiej... Elementy tych i innych krakowskich budynków szopkarze wkomponowali w swoje konstrukcje. Hitem okazała się szopka nawiązująca do stadionu Wisły Kraków. A na koniec szopka z lego. Tygrys stwierdził, że sam by takiej nie zbudował. Coś mi się wydaje, że prędzej zmajstrowalibyśmy taką z klocków, niż konstrukcję na wzór tych z wystawy, nawet w najmniejszym rozmiarze. Choć ta najmniejsza, mieszcząca się na herbacianej łyżeczce, wymaga sporych umiejętności. 

Od wizyty na wystawie minęło już trochę czasu, trwam w zachwycie. Stąd tyle zdjęć. Może kiedyś uda nam się zobaczyć szopki z konkursu organizowanego co roku w Krakowie, ale warszawska wystawa miała tę zaletę, że pokazywała konstrukcje z wielu wystaw organizowanych na przestrzeni czasu. Najpiękniejsza oczywiście była ta z najlepszego rocznika 79 :) A tak poważnie... Taki przekrój pozwalał zobaczyć, jak zmieniały się konstrukcje i wprowadzały nowe rozwiązania, jak chociażby ruchome elementy. Ale jedno się nie zmieniło - wyobraźnia twórców i kunszt wykonania. Wystawa to również taka mała podróż w przeszłość Polski. Wśród figurek nie zabrakło tych związanych z dziejami Polski. Dla Tygrysa pasjonującego się historią, frajdę sprawiało wyszukiwanie kolejnych narodowych bohaterów. A do tego sporo nawiązań do krakowskich i polskich legend... Smok wawelski, lajkonik, a nawet Pan Twardowski na księżycu. I oczywiście najważniejsze osoby - Święta Rodzina w otoczeniu pastuszków, królów i innych postaci, które przyszły pokłonić się Nowonarodzonemu Dzieciątku. 

Od szopek krakowskich pobieżeliśmy do Kościoła Kapucynów, by zobaczyć szopkę w rozmiarze XXL. Niesamowita ruchoma konstrukcja zatrzymała nas na dłużej. Osadzona w warszawskiej scenerii pełna figurek z historii Kościoła i Polski podążających do najważniejszego miejsca - stajenki. Tygrys wypatrywał swojego patronata, a spore wrażenie zrobił na Chłopaku husarz. A do tego jeszcze makieta u stóp całej konstrukcji z przejeżdżającym raz po raz pociągiem.

Nie był to koniec tego dnia. Z Miodowej wróciliśmy do Zamku Królewskiego, by zobaczyć obrazy Caravaggio i apartamenty królewskie. Z racji tego, że byliśmy już zmęczeni zwiedzaliśmy sami. Nastepnym razem ograniczymy się do jednej tylko trasy z audioprzewodnikiem. Niby trochę wiemy, ale nie na tyle, żeby zainteresować Siedmiolatka. Choć tym razem miał Chłopak swój własny pomysł na zwiedzanie - wyszukiwał odniesień do mitologii, a tych na Zamku nie brakuje. 

Z racji na zmęczenie odpuściliśmy Wilanów i podziwaliśmy iluminacje nad Wisłą. 

W niedzielny ranek spacer. Mieszkaliśmy w pobliżu stadionu Legi, a że jak wiecie piłka nożna u nas na czasie, kierunek był oczywisty. Pamiątkowe zdjęcie przy boisku ulubionego klubu i figurze Deyny. A potem teatr...

Przygody 10 skarpetek z namy i lubimy z książek. Ciekawi byliśmy spektaklu. Wrażenia pozytywne, choć Tygrysowi chyba się trochę dłużyło. 

Sporo się działo w ten styczniowy weekend. Nie wszystkie punkty udało się zrealizować. Ale nie ma tego złego. W planach na ten rok mamy częstsze wizyty w stolicy, więc nadrobimy. A może podpowiecie nam, gdzie warto zajrzeć z Siedmiolatkiem.