Kwietniowe opowieści #2

Kolejne tygodnie kwietnia za nami. Przeglądam zdjęcia, otwieram szufladki pamięci i nic szczególnego mi się nie przypomina. W sumie w tych czasach to nawet dobrze, bo oznacza spokojną codzienność. Dni wypełnione pracą, obowiązkami i oczywiście zabawą (tą Tygrys dałby na pierwszym miejscu :). W związku z zamknięciem przedszkola musieliśmy kombinować, co zrobić z Tygrysem. Na szczęście praca zdalna sprzyja i sprawia, że nie muszę brać ciągle zasiłku. Trochę zdalnej, trochę zasiłku, raz jedna babcia, raz druga, innym razem my na zmianę i jakoś udało się przetrwać te tygodnie. Na dłuższą metę byłoby to trudne i współczuję osobom, które nie mają takiego komfortu, jak my. 

Nie wiem, jak u Was, ale nas wykańczała pogoda. Całą trójkę. Bóle głowy, senność. Coś okropnego. Ja wiem, że kwiecień plecień, ale męczy mnie ta zmienność. Z wiekiem coraz bardziej. 

A z przyjemniejszych rzeczy... Tata Tygrysa skończył prace przy folii. Jesteśmy przygotowani i czekamy na sadzonki. Za nami pierwszy posiłek na tarasie. Przed nami porządki w garażu (oj będzie się działo, bo niezły tam bajzel po zimie). A lista Taty Tygrysa się wydłuża. Zakupiliśmy zbiorniki na wodę (mausery), żeby zbierać deszczówkę. Także trzeba to teraz podłączyć, ale nie będę już tak cierpiała latem. Serce mnie bolało, jak na trawnik szła woda ze studni. Nie to, że żałuję trawie, ale szkoda mi było tego, co umyka z deszczem. Wymyśliliśmy też budowę zadaszenia nad tarasem. Tu liczymy na pomoc Dziadka Tygrysa. Już nam przypomniał, że chciał, żebyśmy od razu tak robili. Wiem, ale wtedy liczyliśmy każdy grosz. Poza tym zależało mi na tym, żeby w domu było widno (bo "ślepa" jestem), a takie zadaszenie trochę światła zabierze. Ale życie weryfikuje pewne rzeczy. Zmienia priorytety, W związku z tym, że mieszkamy w polu jesteśmy jak "na patelni". W dodatku z wścibską sąsiadką, która niemal nam do talerzy zagląda. A widok ma dobry, bo nie mamy póki co osłony z roślin. Męczące jest to i stwierdziliśmy, że taki wyżej obudowany taras (teraz mamy tylko balustradę) trochę nas osłoni i w domu (bo nie mamy firanek) i na zewnątrz. Od słońca, deszczu i sąsiadów też. Mam nadzieję, że uda się wszystko zrobić na to lato . Nie mogę się doczekać. Już widzę, jak spędzamy tam czas z książkami czy planszówkami, a wiczorem z lampką wina. Oj, rozmarzyłam się. Ale dobrze jest mieć marzenia, a jeszcze lepiej je spełniać. 

Pozostając w temacie domu... Zaprojektowałam i dziergam kolejną zazdrostkę. Po dwóch świątecznych kompletach miałam dość szydełka i postanowienie, że nie prędko po nie sięgnę, ale okna tak pięknie się prezentują, że nie mogę się powstrzymać. Tym razem szata jesiennna, złota. Na szczęście lubię szydełkować. Jedyny minus - mniej czasu na lekturę, bo tych dwóch aktywności nie da się pogodzić. Choć staram się przeczytać kilka stron dziennie i mogę dorzucić jeden tytuł podpatrzony u Kasi (TU).

Za to dziecięcej lektury nam nie brakuje, o czym czytacie w naszych comiesięcznych zestawieniach (ZAPRASZAM). Tutaj chcę podzielić się z Wami zdjęciem z książkami, które ze względu na swoją objętość nie prędko pojawią się na naszych listach, a które są warte polecenia. Do tych (+ labirynty z "Nici Ariadny") Tygrys najchętniej sięga w wolnej chwili. Lubi kartkować, przeglądać i podczytywać samodzielnie. Mitologia grecka nadal jest u nas na czasie. Książkę Pani Marciniak kupiłam sobie, ale jak Tygrys zauważył, upodobał sobie i prosi o czytanie. Poszerzą się Chłopakowi horyzony, bo jednak Ci bogowie to mieli różne upodobania. Książkę polecam. Jest w niej sporo odniesień do szeroko pojętej sztuki od starożytności po czasy współczesne. Środkowa książka to świetnie wydany komiks dla małych miłośników historii, tej najdawniejszej. I obowiązkowo Biblia.Mamy w domu dwa identyczne wydania, prezenty komunijne. To opracowanie wydaje się najlepsze dla naszego Sześciolatka. "Dorosłe" Pismo Święte, szczególnie Stary Testament, który od jakiegoś czasu czytaliśmy Tygrysowi, jest jednak zbyt poważne i sporo w nim trudnych momentów. Doszliśmy do Księgi Kapłańskiej i opisu ofiar, to za dużo dla Przedszkolaka. Póki co odłożyliśmy je na stolik i wróciliśmy do"Biblii dla młodych". W dużej mierze jest oparta na oryginale, a do tego jest pięknie ilustrowana. Tygrysowi pasuje. 

 

A co u Tygrysa? Oczywiście większość czasu spędzał na zabawie. Tej z nami, bo jak ma się bawić sam, woli przeglądać książki. Dość niechętnie sięgał do podręczników, które w domu miał skończyć. Stanęło na tym, że ostatnie strony uzupełniał w niedzielny wieczór. W zabawie nadal te same tematy: wojna, motologia i Biblia (tak, tak... raz jest to Mojżesz, innym razem Józef, a najtrudniejsze dla mnie do podróże apostolskie Piotra na przykład). Tak patrzę, że zabawy, książki i zabawki to krążą wokół tych samych tematów. Na zdjęciu niżej zamówiona przez Tygrysa za nazbierane pieniążki baza wojskowa. Wymarzona, jak każda zabawka :) Może niekoniecznie trafia w gusta estetyczne Mamy, ale to Młodemu ma się podobać. Baza wyczekana przez Chłopaka, bo kurier miał za dużo zamówień i dotarła z lekkim opóźnieniem. Na szczęście przed weekendem. 

Na koniec dwie historyjki z Tygrysem (a jakże :) w roli głównej... 

1. Chłopak ląduje helikopterem na matczynej piersi i oznajmia zadowolony: Odkryłem nieznaną dotąd górę. Podejrzewam, że Tata Tygrysa może mieć w tej kwestii inne zdanie 🤦

2. W zabawie z Babcią Przedszkolak stwierdza, że Tata pachnie małżeństwem, a Mama pachnie, jak Tata. Urocze to. 

Pozdrawiam serdecznie wszystkich naszych blogowych Gości.