Zanim drzewo dotknie nieba… Lektura idealna na początek wiosny

Nie wiem, jak u Was, ale u nas mimo zalegającego tu i ówdzie śniegu, w powietrzu czuć już wiosnę. Nawet Tygrys nasłuchuje śpiewu ptaków, które zwiastują (mam nadzieję) pobudkę przyrody z zimowego snu. Z niecierpliwością oczekujemy zieleni, słońca, pierwszych pąków i bocianów oczywiście. I cieszymy się, że będziemy mogli pokazywać przyrodę Synkowi. Póki, co zaczytujemy się w książce Bajka o drzewie z serii Zielone Bajki WydawnictwaBiobooks autorstwa Elizy Piotrowskiej.

Najlepszą rekomendacją dla tej publikacji będą słowa Tatatu: to jest najlepsza książka, jaką widziałem. Stali czytelnicy wiedzą, że Tygrysia biblioteczka jest obszerna, a dotąd o żadnej książce Tata aż z takim entuzjazmem się nie wypowiadał. 

Z początku Tygrys wykazywał zainteresowanie jedynie ko ko (czyt. wroną) na wyklejce, ale od kilku dni z ciekawością ogląda ilustracje i wsłuchuje się w tekst. I wcale się nie dziwię, bo ten jest tak melodyjny, że Synek bez problemu jest w stanie dotrzeć do końca książki. A to dla niego niezły wyczyn – 32 strony. Tekst jest nie tylko miły dla ucha, ale też z wielką przyjemnością się go czyta. Rodzic może rozwinąć cały arsenał możliwości głosowych i interpretacyjnych.

Na pierwszej stronie książki poznajemy bohatera opowieści – malutką niepozorną roślinkę, która wzrasta wraz z kolejnymi strofami. Cóż poradzić, drzewo woli rosnąć w ciszy i powoli. A do wzrostu potrzebuje wody i ciepła. Co więcej, jak my ma sny, czuje, wzrusza się, ma duszę. Mimo, że milczy uczy nas cierpliwości i pokory. Cierpliwości i pokory wobec natury, która rządzi się własnymi prawami. Drzewo ze spokojem wzrasta przyjmując żar letniego słońca, podmuchy wiatru i razy jesiennego deszczu. Ale cieszy się też z ciepłych śnieżnych otulin i z nowego życia, które znajduje schronienie wśród jego gałęzi. I tak rok po roku ta mała roślinka wzrasta, wyrastając na piękne drzewo, które nie mieści się na stronicach książki w poziomie. A zwierzątka, którym jednak zabrakło cierpliwości, zaskoczeni są rozmiarami, jakie osiągnęło. 

Opowieść ma nie tylko wszystkie cechy, jakie dobra bajka mieć powinna, ale niesie ze sobą sporą dawkę wiedzy, ale podanej w sposób przystępny dla małego odbiorcy. Historia drzewa wpisuje się w cykl nieustannego odradzania się przyrody, w przemienność pór roku. Po lekturze maluchy będą widziały, jakie barwy przybiera świat i drzewo w określonych porach roku. Co czują zwierzątka. I z pewnością będą potrafiły określić wiek drzewa.

Poza świetnym tekstem, atutem bajki są ilustracje. Proste, ale doskonale oddające charakter poszczególnych pór roku. Mnie najbardziej ujęły czerwone trawy, skąpane, niczym w rzeczywistości, w porannym jesiennym słońcu. A w czasach przed Tygrysem zdarzało nam się podziwiać takie widoki, ale wszystko przed nami, przed naszą Trójką.

Autorka do tej pory znana nam była z serii Święci uśmiechnięci, ale muszę przyznać, że świetnie poradziła sobie z tematyką przyrodniczą, ekologiczną. Za jakiś czas przybliżymy Wam Bajkę o słońcu, a sami z niecierpliwością czekamy na dwa kolejne tytuły z serii, które zapowiada wydawnictwo: o wodzie i wietrze.

Wartością dodaną książki jest bezdrzewny papier, na którym została wydrukowana.

Bajka o drzewie

seria: Zielone bajki

tekst i ilustracje: Eliza Piotrowska

stron: 32

format: 180 x 200 mm

Wydawnictwo Biobooks