Wieści z Tygryskowa

Dziś tak króciutko… Wczoraj odebraliśmy wyniki posiewu są dobre. Z całym szacunkiem dla Pana Doktora – tym razem nasza intuicja dobrze nam podpowiadała. Tygrys tak zareagował na wyżynające się ząbki. Faktycznie dwa nowe i czubeczek trzeciego się pojawiły. Ale dobrze, że zareagowaliśmy, bo wokół tyle chorób, że różnie to mogło być. Na szczęście wszystko skończyło się dobrze, a za nami nowe doświadczenia.

Pierwszy tydzień za nami. Dotrwaliśmy wszyscy do weekendu, choć nie było łatwo. W pracy jakoś dawałam radę pod warunkiem, że nie musiałam odpowiadać na pytania dotyczące Tygrysa. Odliczałam godziny do powrotu, a potem leciałam z autobusu do domu, jak na skrzydłach. A tam… Obrażony na mnie Tygrys. Omijał mnie szerokim łukiem. Zero rozmów. Przytulania. Nie rozumie Chłopak, co się dzieje, ale wiem, że tęskni, bo przez cały dzień powtarza mama mama. Wczoraj miał kryzys. Wybudził się z drzemki z mama na ustach i wpadł w taką histerię, jak mnie zabrakło, że Tatatu z trudem opanował sytuację. Dziś było nieco lepiej. Nawet dostałam dwa przytulańce, ale Tata jest nr 1. A mi serce pęka, że w poniedziałek muszę znowu zostawić Go i jechać do pracy. Ale póki co cieszę się na wspólną niedzielę. Mam nadzieję, że wszyscy jakoś oswoimy się z sytuacją, choć za chwilę nowe zmiany, ale na razie odpędzam te myśli precz. Cieszę się, że Tatatu może chłonąć te piękne, wspólne chwile z Tygrysem. Widzę, jak jest szczęśliwy i wzruszony. Szkoda tylko, że to zaledwie dwa tygodnie. Oby do wspólnego urlopu.