Tygrysie spotkania z muzyką

Nikogo nie trzeba przekonywać o pozytywnym wpływie muzyki na dziecko jeszcze w łonie matki. Dlatego tak ważne jest słuchanie przez mamy w stanie błogosławionym muzyki, a przede wszystkim mówienie do dziecka i śpiewanie mu. To, co maluszek słyszy będąc w brzuchu mamy, wpływa na jego późniejszy rozwój.

Niestety nie wiemy czy MB śpiewała Tygrysowi kołysanki, czy puszczała ulubioną muzykę? Nie wiemy, jakie dźwięki słyszał nasz Synuś po tamtej stronie brzucha. Czy były przyjemne, ciepłe, a przede wszystkim pełne miłości? Czy raczej docierały do Niego dźwięki domowej awantury albo lokalnej dyskoteki? Wiemy na pewno, że zaraz po porodzie zniknęły wszystkie te, które znał, niezależnie od tego, jakie były. Wiemy też, że przez 3 miesiące pobytu w placówce większość głosów, jakie do Niego docierały pochodziła z radia, które znajdowało się w sali. 

Ta informacja (od pracownika DD) pozwoliła nam zrozumieć dlaczego przez pierwsze miesiące z nami Tygrys nie lubił muzyki. Dopiero z czasem dźwięki wydobywające się z odtwarzacza zaczęły sprawiać Mu przyjemność. Wcześniej polubił śpiewane przez nas piosenki. Tylko pojawił się problem - Mamatu doznała pomroczności. Umknęły mi z głowy wszystkie piosenki, a i wydawane dźwięki pozostawiały wiele do życzenia. Chyba dopadła mnie trema przed Tygrysem, chociaż z moimi możliwościami wokalnymi na ogół nie jest źle. Repertuar ograniczył się do „Czterech słoni” i „Piesków małych dwóch”. Ale ileż można wałkować te same kawałki. Tygrysowi specjalnie to nie przeszkadzało, ale mnie trochę zaczęło uwierać. Z pomocą przyszły nam książeczki, o których kiedyś napiszemy. Top lista wzbogaciła się o nowe kawałki, struny głosowe zaczęły sprawnie działać, a Synuś nareszcie polubił muzykę. Ale wypada w tym miejscu dodać, że Tatatu, który zwykle wątpi w swoje możliwości świetnie sobie radził.

Teraz na dźwięk śpiewanych przez nas piosenek twarz Dziecięcia się rozjaśnia. Pojawia się uśmiech od ucha do ucha i przeurocze kołysanie pupą. Na topie mamy „Jadą, jadą misie” i „Dzieckiem Bożym jestem ja”.

 

Niesiona falą postanowiłam zakupić kilka płyt. W Tygrysie fonotece pojawiły się „Fasolki” i „Akademia Pana Kleksa” (te bardziej chyba z sentymentu rodziców, póki co nie trafiają do Malucha) oraz trzy płyty wydawnictwa Aksjomat, na które trafiłam zupełnie przypadkowo, ale okazały się trafionym zakupem (do tego niezbyt obciążającym nasz budżet). Jestem wrażliwa na wykonania piosenek, a te są całkiem przyjemne dla ucha. Do tego do każdej płyty dołączona jest książeczka z tekstem i zapisem nutowym. Dzięki temu mogę wykorzystać moją umiejętność gry na flecie prostym (poprzeczny to niespełnione marzenie) wyniesioną z podstawówki, kiedy to lekcje muzyki były jeszcze na jako takim poziomie. Pokaz moich umiejętności instrumentalnych trwa jednak dość krótko, ponieważ flet jest idealny do gryzienia dla Tygrysa. Cymbałki też nie kuszą swoim brzmieniem, a raczej drewnianą podstawą. Także nadal podstawowym narzędziem wdrażania Tygrysa w świat muzyki jest nasz głos (czyli to, co najważniejsze), ale dzięki tekstom dołączonym do płyt repertuar nam się poszerza. A na płytach mamy piosenki, które nieodłącznie kojarzą się nam z dzieciństwem, m. in.: „Wlazł kotek na płotek”, „Ojciec Wirgiliusz” (w nieco innej wersji niż ta z płyty Natalii Kukulskiej), „Miała baba koguta”, „My jesteśmy krasnoludki”,  "Jedzie pociąg z daleka”, „Jagódki”, „Stary niedźwiedź mocno śpi”. Poznajemy też nowe utwory („Rolnik sam w dolinie”, „Mariackie hejnały”, „Siwa chmurka”) i zwrotki, których nie znaliśmy (np. w piosence „Mam chusteczkę haftowaną” zupełnie obcy okazał się fragment Oj nie, nie, moje kochanie, Bo mnie mama bije za całowanie. Znacie te słowa?). Wśród 11 utworów na każdej płycie jest piosenka o tematyce zimowej i kołysanka. Fajną sprawą są wersje instrumentalne piosenek, więc jak już nauczymy się na pamięć tekstów, możemy śpiewać z gotowym podkładem muzycznym. 

 

I tu miałam dojść do nowego aspektu naszej muzycznej przygody, ale że wpis niebezpiecznie się wydłuża zostawię coś na kolejny.